deneyen 10 amatör bisiklet kullanıcısından 6 sının bisiklet yanda kendisi yaya olarak sonlandırdığı; kalan 4 ten 3 ünün de yokuş bittiğinde muhakkak dinlendiği ızdırap dolu eylem. genelde yaz sıcağında denenmesi de acıya acı katar, böyle mutluluktan gebermiş bir yüz ifadesiyle bir süre kalınır.
bir astım hastası için asla denenmemesi gerekendir. tecrübe ile sabittir. yok efendim ciğerlerim nazlı, bi zora gelsinler de açılırlar demekle olmuyor. yokuşun yarısında önce soğuk terler akar, yavaş yavaş nefesiniz azalır. aniden duruverir mazallah. morarana kadar çekersiniz havayı ama sanki üzerinize öküz çökmüş gibi kalakalırsınız ortada. grupla bir aktivitedeyseniz hele kanser hastası gibi hep bir köşede geriden geriden takip edersiniz.
ventolini tüp tüp boşaltsam da çıkıcam o yokuşu bir gün, azimliyim!
iyi antrenmanlı bir vücut ve hafif bir yol bisikleti ile oldukça zevkli bir eylem. özellikle uygun vites kombinasyonunda ayakta kullanıyorsanız daha da eğlenceli.
(bkz: acıdan zevk almak)
bisikletiniz kuvvetli ise hızını alarak girdiğinizde sizi neredeyse hiç yormyayacak yok bisikletiniz normal bir bisikletse ve sizinde kondüsyonunuz yoksa bisikleti elinizle cıkarmanızla devam edecek durum.
bisikletle yokuş çıkmak denilen ama bisikletçilerin rampa çıkmak olarak tanımladıkları eylem, kondisyon+teknik+motive üçlüsünü barındıran on numara bir eylemdir.
sahil şeridinde git gel dümdüz yolda takılıyorsanız öyle "bugün 100 km yaptım abi çıkarım ben dağ bayır gerekirse, ne olacak 3, 4 km lik dağ" falan demeyin. diyenlere de sadece gülüp geçin. rampa yahut yüksek eğimli yollarda pedal basarken vücudunuzun çok farklı kasları çalışır. daha önce tırmanışa yönelik egzersiz yapmadıysanız ilgili kaslarınızın çok gelişmediği ve laktik asit direncinin düşük olduğunu unutmayın. özetle egzersiz yapacaksınız başka yolu yok.
teknik konusu ise karmaşık olmayıp bilinen bir çok yanlışı içinde barındırır. birinci yanlış, çıkılabilecek yere kadar yüksek vites yardır yardır gitmeye çalışıp sonra vites düşürmek. onun yerine rampanın başında kendinizin bilebileceği "bu rampayı anca şu vitesle tamamlarım" dediğiniz vitese geçip belli bir kadans tutturup o kadansta bitirmeye gayret etmelisiniz. zamanla o vites değerleri artacakdır inanın bana. hatta rampada vites yükseltmeye kadar varacak iş.
tekniğe dair bir diğer yanlış, gidona sıkı sıkı sarılmak. siz gidonu çekince bisikletin pedalına ayrıca güç aktarmıyorsunuz, aksine var olan gücünüzü tüketiyor ve daha bir yoruluyorsunuz. o yüzden mümkün olduğu kadar serbest tutun gidonu ve eğilebildiğiniz kadar eğilin.
