bisikleti yeni yeni öğrenmeye başlayan çocuğun yaşadığı güvensizliktir. zanneder ki bisikletin selesinden tutuyorlar, ben de gül gibi sürüyorum ve bu hep böyle devam edecek. bir anda ne olduysa arkasına bakmayı akıl eder. arkasına baktığında o sonsuz güvendiği insanı metrelerce geride bıraktığını görür ve hiç tereddüt etmeden yere yapışır.
sonra da bu çocuktan insanlara güvenmesini bekle. hayatın sillesini ta o zamandan yemiş, ne güveni?
