küçüklüğümden bu yana bende var olan tutkudur.hatırlıyorum şimdi bile.abim her zaman ki gibi benden daha zeki,başarılı ve evin en sevileni bir de ilk çocukları olduğundan mıdır en çok ilgilenilen çocuğu olarak bir karne hediyesi o müthiş bisikletini haketmiştir. olayın dramatik yanı o kadar istememe rağmen yıllar boyunca bana belki sırf birazcık olan tembelliğimden ( onlar üstün başarı bekleyen ebeveynler ) ötürü bisiklet alınmaması ve yıllarca abımın o bisikleti bana kullandırmamasıdır.nihayetinde ne yapılmıştır efendim abinin isteği kaçmiş eşek kadar olmuştur ve artık belki kullanılmayacak kadar eskıyen o bisiklet kukiiinsan tarafından bir yaz boyunca çalışarak yaptırılmıştır ve bugünlerde tutkuyla ,huzurla kullanılıyordur.
insanı özgür hissettiren en büyük hazlardan birisidir. hatta; başına buyrukluğun, plansızlığın, amaçsızlığın en güzel yaşandığı aktivitelerden birisidir.
