Üniversite zamanımda, bir yaz tatilimin tamamıni harcayarak anneme bisiklet sürmeyi öğrettim. Yaşlı kadın, düşerse toparlanamaz diye kilometrelerce koştum yanında. Sonunda öğrendi.
Abimin otobüse çarpmasından dolayı evet abim çarptı koccaman otobüse . Bana asla alınmadı binmeme dolayısıyla öğrenmeme asla müsade edilmedi 20 yaşıma geldim hala bir burukluk var içimde o çocukluğu yaşayamamaktan .
Hayır motorada cesaret edemiyorum şimdi o yüzden. Öğrencilikteki tek vasıtam otobüs ve tramvay olacak sanırım . Abime sövsem ayıp olur mu lan acaba ?
Eksik yaşanmış çocukluk hatta yaşanamamış çocukluk. ilerde öğrenmeye engel değil tabi ama insanın içi illaki burkuluyordur ve öğrenmek yerine sevmiyorum demeyi tercih ediyordur.
geçen seneye kadar bilmiyordum. en son 6 yaşımda dört tekerli kullanmıştım ama hep istiyordum tabi. sahilde sarı bisikletler var bilirsiniz, bi gün dedim kendi kendime öğreneyim. ilk gün dizlerim kanadı dengede duramayıp düşüyordum, ikinci hafta hızla giderken kötü düştüm ağlaya ağlaya annemle hastaneye gittik 1 hafta evde yattım. böyle böyle düşe kalka öğrendim. çok mu iyi sürüyorum? hayır. ama insan isterse, uğraş gösterirse istediği her şeyi öğrenebilir.
Bisiklet sürme eğitimleri veren kişi ve şirketler var. Hayatında hiç bisiklet binmemiş genelde kadın 50'li yaşlardaki insanların bir kaç saatte bisiklet kullanmayı öğrenip 1 ay sonra 30-40 km yol yaptığına şahidim.
Son söz : hiç bir şey için geç değil, hemen harekete geç.
içimde kaldı içimde. Anam babam tehlikeli diye almamıştı. Mahalledeki çocuklar bisikletlerini alıp yarış yaparlardı arkalarından yetim gibi bakardım. Bi gün öğrenecem ama..
4 tekerlekli kullanırken kuzenim arkadaslarina yalan soylemis bisikletim var diye cok istedi verdik tekerlekleri kirmis kucuk olanlari o gun bu gundur binmedim bisiklete ondandir bilmiyorum. Bu yaz alıp ogrenicez insallah...
