dün gece bisiklet sürmeye çıktım dışarı. 3'te. ondan önceki sürüşüm bir önceki geceydi. ondan da önceki sürüşüm ise çift basamaklı aylarla ifade edilecek kadar eskiydi.
''... yapmak bisiklet sürmeye benzer. bir kere başladın mı hatırlarsın'' sözündeki bisiklet sürmenin hiçbir zaman unutulmayan bir şey olduğunu anlatanlara hak verdim. karanlığın içinde rüzgara karşı bisiklet sürdüm boş yolda. çok kısa süreliğine gözlerimi kapattım. sonra hemen açtım hızlı bisikletin üstünde. bisiklet sürmek uçmak gibi. herhâlde uçmak da rüzgara karşı hızla bisiklet sürmek gibidir.
eve dönüşte ramazan davulcusuna korna çaldım. kedi sevdim. küçüklüğümden beri kedi severim ben. mütemadiyen. bazılarına da uzaktan pisi pisi derim.
Valla çok büyük nimet olduğunu bugün anladım. Araba gibi statü farkı yaratmasada atabadan ve diğer motorlu araçlardan (motorsiklet dahil değildir.) Kat ve kat daha zevkli. Melela ben 1300 km civarı yol gittim bir ayda hiç masrafı dahi olmadı ama aynı yolu arabayla gitseniz en az 300 kağıt .
Özgürlüğün dağlarda şehirde arazide bataklıkta kaldırımdaki zirvesi bence.
Herkesin güzel şık bir bisiklete rahatlamak için ihtiyacı var.
