türkiye gazetesi vermişti hiç unutmam boyum yetmiyor diye az beklemedi balkonda simsiyahtı akardı yollarda çok severdim keretayı hala duruyor ama paslar içerisinde lastıkler frenler o biçim o da yaşlandı benimle kullanılmaya kullanılmaya.
vah bisikletim.
zamanında türkiye gazetesinin kuponla verdiği bisiklet.
ben bir promosyon ürününün bu kadar sağlam ve dayanıklı çıktığı bilmem.
ve kömürlükte, birkaç ufak paslanma dışında hala durun kırmızı canavar bisikletim. zamanında nerelere gidilmedi, asfalt ağlamadıki* hey gidi günler hey...
sahip olduğum ilk vitesli bisiklettir. pinokyodan inip buna binince sanki mercedes kullanıyorum havası vermişti. siyahından almıştım. kuponları her gün özenle keser saklardım. nihayet günün birinde, akşam saatlerinde kendisine kavuşunca dünyalar benim olmuştu sanki. o heyecanla nefesim kesilene kadar sürmüştüm bisikleti. kısa bir sonra kendisiyle yaptığım büyük bir kaza ise hayatımda önemli bir yer tutmuştur.
bunun bir de turkuaz rengi vardı. turkuaz rengi bisiklet olur muymuş demeyin inanılmaz havalıydı. hiç bir bisiklete benzemezdi. büyük abiler, ablalar bile bir tur binmek isterdi.
