kıbrıs, dik başlı diplomasi ile hiç bir yere ulaşılamayacağına güzel bir örnektir. 33 yılda gelinen nokta kocaman bir sıfırdan ibarettir. umarım, ülkenin adı konusundaki bu uzlaşı, kıbrıs sorununun çözümünde bir başlangıç noktası olur ve her iki taraf için de zorunlu olan birleşme gerçekleşir.
federal hükümetin, iki lider arasında kabul edildiği gibi, eşit statüdeki türk ve rumlardan oluşması gerçekleşirse, sonunda çözüme doğru atılmış bir adım olarak görebiliriz bunu.
bu arada hem türkler hem rumların, genel olarak buna tepkili olduğu görünüyor. her iki tarafta bunu ödün verme ve teslim olma olarak görüyor. ancak kabul edilmesi gereken, inatlaşarak hiçbir yere varılmayacağı.
adada iki bölge var, birini kimse kabul etmiyor. öteki taraf tüm adaya hakim olduğunu iddia ediyor ama kuzey tarafa sözü geçmiyor.
eğer iki taraf da, yakınlaşma ve barışı, ödün verme ve teslim olma olarak görürse, çatışmalar ve kavgalar bir taraf askeri bir saldırı ile öteki tarafı ortadan kaldırıncaya dek sürecektir.
bunun bir şekilde çözümlenmesi gerekir.
olumlu bir adım olarak görüyorum o yüzden.
daha başından itibaren bir yalan şeklinde ilerleyen açılım. kıbrıs'ta birliğin, birleşmenin sağlanması asgari bir hedef. fakat bunun emperyalistlerin ve türk-yunun burjuva sınıfının çıkarları doğrultusunda yapmak ise kıbrıs halkına bir ihanettir.
şu çok açıktır; uzunca süredir devam eden ayrılık, aynı adada yaşayan iki halk arasına şoven-milliyetçi çizgiler aşılamış ve birliktelik ciddi bir sıkıntıya düşmüştür. ama bugün adadaki burjuvazinin dışa açılmasının getirdiği zorunluluk, bu sınıfın mutlak birliğine daanıyor. henüz bir şey söylemek için erken. burjuvazi böylesine bir birleşmeyi kaldıramayacağı açık, rekabet etme yarışı her şeyden öte geliyor bu sınıfın refleksleri arasında. ama emperyalist merkezlere daha bağımlı bir kıbrıs'ın yaratılması da her iki halkın burjuva sınıflarına daha çok şey kazandıracağı açıktır göreceli olarak. tabi burada görece olarak alınması gereken mevzi; ayrık bir kıbrıs'ın varlığıdır.
kıbrıs'ta çözümün adresi bellidir. birleşik, sosyalist bir kıbrıs'ın varlığı, anti emperyalist bir çizgide bulunması ve kendi kaderin tayin etmesi gerekmektedir adanın. yapılmaması gerekenler ise çok daha açık; emperyalist merkezlerin getirdiği çözüm önerileri, sermaye diktatörlüğünü ada'da kuvvetlendirecek bir birleşme kesinlikle reddedilmelidir. daha somutlanması için bu önerilerin annan planı ya da ab'ci liberal solun önerileri gibi olduğunu belirtmekte fayda var. diğer yandan milliyetçi çizgideki tüm çözümler( adanın taksimi, türkiye'ye yada yunanistan'a bağlanması, rum çoğunluğun korunması gibi çözümler) kesinlikle reddilecek diğer çözümlerdir.
anti emperyalist bir çizgide sosyalist bir ada şimdiki çözümsüzlüğün çözümüdür. diğer tüm öneriler ise azgın sömürünün devamı, emperyalizmin adaya daha kolay müdahale etmesidir. artık adanın iki yanda bir çözüm alması gerekiyor; ya ab'ciler ve sonsuz düşmanlık besleyen milliyetçiler ya da onurlu, özgür ve eşitlik içindeki bir kıbrıs.
