hayali kuruluyor bunun. hem de bu savaşın kaçınılmaz fiziki gerçeklikler sebebi ile tsk tarafından yapılması öngörülüyor.
hatırlatayım dedim, bu devleti kuran ordu, kuruluş aşamasında çatır çatır, şer-i hukuk taraftarlarını öldürdü. şimdi bizzat parçacıklarını öldürdüğü cenahın başka parçacıkları öldürüldü diye kılını bile kıpırdatmayacağı hakikatini kabullenin. kendinizi komik duruma düşürmeyin.
bu savaş, meşruluğunu islamiyet'ten alan devletlerle, işgalci batı arasında. israil denen ikinci sınıf katil devlet de bu savaşın taşeronu. hiç heyecanlanmayın, koskoca türkiye cumhuriyeti, siyasal islamcıların taşeronu filan olmaz. kendi yolu bellidir.
siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler algılarını siktiklerim.
not: madem bu savaşın açılabileceğini düşünüyorsunuz, şansınızı deneyin. türkiye cumhuriyeti silahlı kuvvetleri ile israil silahlı kuvvetlerini böyle bir sebepten savaştırabileceğine inanmak nasıl bir ucuzluk lan? nasıl bir hayal aleminde yaşamak?
madem bu kadar rasyonel ve olası bir hareket, gerçekleştirin de çapınızı görelim. cuma namazı çıkışı heyecanlıları sizi.
Sorunu müslümanlığın üstüne yıkmaya çalışan insanımsıların izahatı budur ancak. Lakin cebinde Türk kimliği taşıyıp daha ne olduğunun farkını bilmeyen kansızlar o gemiye yapılan saldırının Türkiye Cumhuriyetine yapıldığının farkında bile değiller. Kuzum o gemide ki bayrakta Allah, Muhammed, Cihad, Filistin, Hamas vs vs vs gibi bayrak veya flamalar yoktu. O gemide Türk bayrağı asılıydı.
'bizim bayrağımız var orada, aslanız kaplanız.' hezeyanları ile açıklanamaz.
sözlük bebesini, kahvehane, cami, kampüs ortodoksunu gaza getirirsin. zaten bu sebepten varlıklarına devam etmelerini sağlayan koşullar korunuyor.
devletleri propagandist sanıyorsunuz ya götümle gülüyorum.
kendi askerinin başına çuval geçirildiğinde, zarar-fayda analizi yapıp, kılını kıpırdatmamış devlet sizin galeyanınıza gelmez. komşusunda bir milyon sivil müslüman ölürken, heyecan yapmayan hükümet, iki tane provokatör için lokal siyasi manevralar hariç harekete geçmez.
iki hafta sonra yazdıklarınızı tek tek sizlere yedireceğim. siz de burdasınız ben de burdayım.
komikliğe gel hele. şeriatçı öldü diye benim ülkemin vatandaşları, askeri ölecek.
yok öyle bir şey. dangalak zannediyorsunuz herhalde bu devleti ve milleti.
tüm şeriatçılar ölsün, bütün kürtleri yakalım, muhafazakarlar ölsün, milliyetçiler gebersin. akp'ye oy verenlere gaz verilip imha edilsin. oh ne ala memleket.
içinde bulunulan duruma baak, içimizdekilerin, kendi bayrağımızın altında nefes alan eziklerin düşüncelerine baak, dedirten durum.
biz kurtuluş savaşını bu zihniyetle kazanmadık, bu düşünce değildi bizi uygar yapan.
biz insan ayırmadık şeriatçı, yahudi, kürt, çerkez diye.
biz savaştığımız ülkenin askerinin bile yaralarını sardık.
şimdi nasıl çıkıp da, kendi kanımızdan olan insanların rehin alınması karşısında bu yaklaşımı
sergileyebiliriz?
biz insanız insan! öldürülen, haksızlık yapılan yahudi olsaydı da bişey değişmezdi. 'zaten yahudiler, ölsünler' demezdik.
ki, kendi insanlarımıza hiç diyemeyiz bunu. küfrettirmeyin insanı durduk yerde be.
savaş çıkar, çıkmaz, mantıklıdır, değildir tartışılır. ama bu uğurda ölen insanları şucu bucu diye yaftalayıp küçümsemek göreceli de değil bildiğin yavşaklıktır, piçliktir.
