normalin tanımını yapanların, anormal diye tanımladığı eylemdir.
psikiyatrislerin ;çoklu kişilik bozukluğunun öncül(başlangıç) evresi olarak tanımladığı ,konuşulan kişi ile küsülmediği taktirde hastalığa dönüşeceğini iddia ettiği bir durumdur.
ama bana kalırsa kişiye psişik bağlamda, rahatlama sağladığı içi fazla abartılmadığı taktirde faydalı bir eylemdir.
diğer tarafımın onayladığı bi görüş öne sürdüğümde 'aynen' diyerek kendimi onaylıyorum. bazen kendime kızıp 'kes lan' diyorum. çoğunlukla uzlaşıyorum ama nadiren işin içinden çıkamıyorum. bana neley oluyoy doktoy amcaaa ?
o kişiyle gerçekte konuşulduğu vakit, kafanızda konuşurken oluşturduğunuz kurmaca yanıtları kişinin gerçekten verdiğini gördüğünüzde o kişiyle ne kadar özdeşleşmiş olduğunuzu bir daha anladığınız durum.
Bana her zaman olan şey. Önce bir şey anlatıyorum kendi kendime sonra başkası konuşuyormuş gibi karşıt görüş bildiriyorum. Demek ki bir tek bana olmuyormuş.
