inanır veya inanmazsın o ayrı mesele. Ancak Günah değil belirli sınırlar çerçeve edilmiş. Şimdi gerçek sevgi diye bir kavram kalmamış önüne gelen önüne gelene veriyor. insanlar doyumsuz kahır çekmiyorlar. Birisiyle uzun süre olmuyorlar. Evlilik yürümüyor çocuklar ortada kalıyor. Her zaman bir taraf eziliyor. Manevi bir sevgi yok. Herkes iyi günde seninle. En ufak mağduriyette etrafından kaçıyorlar. Neden? içinizdeki azgın doyumsuzluk yüzünden. Kimse sevme iyi günde kötü günde yanında olma derdinde değil. Herkes maddi manevi veya cinsel olarak kullanma derdinde. Bence herşeyin kurallı ölçülü olanı güzel. Bu şekilde ucuz ve iki günlük olanı değil. Yine de herkes istediği gibi yaşıyor zaten. Bana kalırsa tek olsun benim olsun farklı olsun sonsuz olsun. Beni harkesten farklı görsün özel hissetsin ve benim eşim olsun aynı evde yaşadığım herhangi bir oynaşım değil. Ne yerim dolsun ne yeri dolsun. Dinin dayattığı da bu değil mi?
Herkesin kendine ait olmayanla her şeyi son derece sınırsız yaşaması günahın ötesinde iğrençtir. Bir şeyler tek'e indirgendiğinde anlam kazanır ve değerlenir.
o birisi nikahlı eşin değilse büyük günahlar arasında olan zinaya girer. islamda böyledir, ister inanın ister inanmayın kendinizce saçma sapan bahaneler üretmeyin, zaten günah değil diyen de kafir olur o ayrı.
