her gün konuşmasan da, kulaklarında çınlayan birinin sesinin zamanla kaybolmasıdır.
eğer ki konuşulmayan insan, çok değerliyse insana korku verir sesini hatırlayamamak, bir daha duyamamak. "sen istesen de istemesen de, ben hala hatırlıyorum." *
susmuş dudakların hiç sesin gelmez
gurbette yalnızım hasretin bitmez
kararmış sulara hayalin düşmez
çöllerde su gibi özledim seni
(bkz: kutupta yaz gibi)
beyinin ilgili yerinde kaybedilen dusunme yetisinin sonucudur. belirli bir nedeni olmasina karsin, toparlayip mantikli bir aciklama getirilememesi, nedensizlige gitmeyi kolaylastirir. nedensizce hatirlayamamak, nedensizce ozleyememek, nedeni oldugu halde sepebsizce nedensizlige gitmek, birisinin sesini gun gectikce unutturur.
doğada ışık sesten hızlıdır kuralına boyun eğerek öncesinde kişinin görüntüsünün unutulduğu durumdur. ve ilginçtir ki tersi durumunda da görüntü yeniden belirmeye başlar zihinde.
