Yeteri kadar kendini ifade edememektir bence. Kavga esnasında ne diyeceğini bilememek üzerine ağızdan çıkan ve uygulamaya geçilmeyen bir sözdür. Kendini ifade edemediğinden ötürü karşı tarafı kırmak, aşağılamak için söylenir. Keşke kendimizi daha iyi ifade eden bir toplum olsak da, daha fazla kitap okuyan, kavga bile edilmese...
Bir de elbette ergenlik döneminde arkadaş ortamında kendini havalı (!) hissetmek üzerine söylenen var. Ona hiç girmiyorum tam bir acizlik...
biriyle münakaşaya girdiğinde bilgisiz olduğu için başka laf bulamadığı zaman, anneye veya kişinin değerlisine küfreder. bu cahil olduğunun kanıtıdır her ne yaş ise.
o : hikmet anneni cagirsa bisey söyliyecegim.
h: tamam osman abi. annne!!! osman abi sana bisi dicekmis.
ha : efendim osman evladim.
o: orospusun sen!
tanim : bir kisinin annesine küfür etmek budur. bir kisinin annesi ile ilgili küfür etmek ise o kisiye orospu cocugu demek ile gerceklesir.yani sudur ki bu dolayli yoldan bir küfürken az evvelki diyalogda yasanan olat direk anneye küfürdür , gereken ceza kirmizi karttir.
küfür acizliktir. ne zaman ağzımdan küfür çıksa hep aynı duyguyu hissederim :
- ulan nny* söleyecek lafın olmadığı için yine küfür etme sığlığına dayadın kendini.****
karşıdaki adamın muhtemelen delikanlı bir tavırda "Ula bana bak. bana herşeyi de ama anama küfretme tamam mı?" gibilerinden çıkışacaktır. Anlamadığım şey adamın kendisine küfrü basıp sen şöyle böyleymişsin deyince gerçek olmuyor da annesine söyleyince mi oluyor? madem küfrü ciddiye alıyorsun hepsini al, ya da kim ne söylerse söylesin salla geçsin. Delikanlı raconunun hastalıklarıdır bunlar.
