benim de dahil olduğum tür*.
birisi ağzımın içine bakarken ben nasıl çevireyim lokmayı rahat rahat dilimle, veya yolda yürürken alan var alamayan var yenir mi öyle ulu orta... şeklinde tereddütlerden dolayı yapamam bu işi. okulda hep en arkaya oturur herkes kantine gidince şıp diye bitirirdim yemeğimi. hele bir de gelip konuşanlar yok mu yemek yerken, cevap vermek için lokmaları boğazıma diziyorsunuz ya... ne diyeyim ben size!
rahatsız olan insandır. manyak mısınız kardeşim niye yemek yiyen bir insanı izlersiniz? izleyen kişinin aç olduğu biliniyorsa zaten hayatta yenmez o yemek, boğazdan geçmez; ısırılamaz, ağza alınamaz bile. ancak aç olmadığı biliniyorsa, izlemekle yaptığı puştluktur. iğrençsiniz lan! bakmayın lan!
