hiç tepki vermeden eşimi eve veya bizi göremeyeceği güvenli bi yere bırakarak geri dönüp (bulursam) adamların amına koyarım. doğrusu asla geri dönmemek, adamın cebinde ne var bilemezsin fakat naparsın işte.
yanınızda esiniz, anneniz, çocuğunuz varken kavga edilir mi olm salak mısınız. kargaşada o kişiye bi şey olsa ömür boyu vicdan azabından sürünürsünüz.
Ben, başka kadınlardan eşini kıskanınca adama yapışıp sarılacak, aldatıldığı zaman kadının saçına yapışacak ya da bir başka kadınla eşim nedenli tartışma yaşayacak biri değilim, olmadım. Benim için o kadının bir önemi yok.
Ama eşimin var. Böyle bir durumda, yani laf atıldıktan sonra kendisinde herhangi bir cıvıklık, hoho ulan ne denk geldi ya kıskansın dursun benim hanım gülüşü, ne güzel kadınmış tek olsak ne biçim götürürdüm sinsiliği görürsem muhtemel hayatının en şiddetli kavgasını benimle yaşar ve o kavga son kavgamız olabilir.
her ihtimalde, ya dayak öldürülesiye yersin (laf edecek adama bağlı) ya da kesici bir aletle adamı öldürüp hapse girersin kısacası 2 ucu da boklu değnek. en iyi topukspor.
Herkes serseri kurşun gibi arkadaşlar, nerden ne çıkacağı belli değil. Laf attıysa attı, uzaklaşın ordan. Ya bıçağa silaha güveniyordur ya da sarhoş, tinerci falandır. Yani normal bir insan laf atmaz, atmamalı. Varın yolunuza gidin. Eğer sevgiliniz: beni neden korumadın sen ne biçim erkeksin gibi kelimeler söylerse de onunda yanından hemen uzaklaşın.
Göğsüm kabarır ne yapacağım? Benim adama laf atan kadına sümüğünü atmaz ki adam benim kanatlarım altında olacağı için sıfır sıkıntı. Atın anam atın adam benim nasılsa kudurun diye ben onlara laf atarım.
Görmezden gelmek ve eşini hızla uzaklaştırmak en doğrusu. Sonra polise şikayet dilekçesi verirsiniz.
Kahramanlığa gerek yok.
Herkesin bir bıçaklık işi var. Ölmeye değecek bir durum yok. O bıçak girince çok acıtıyor bilin
