birisinin yokluğunu hissediyorsan o kişi senin hayatında mutlaka bir iz bırakmıştır. Senin için özel bir yere sahiptir. Ama bazı insanlar var ki o özel yerleri hiç haketmiyorlardır. Ancak yapacak birşey yoktur.
alışmışken onun varlığına uzaklara gitmek zorunda kalman...insanların diliyle,kültürüyle kendini orada kaybolmuş hissederken onun yokluğuyla daha da kaybolman...anne,baba,sevgili,arkadaş...farketmez.düne kadar yanında olan insanın artık bedeni değil ruhu yaşıyodur seninle.onu ancak sen yaşatabilirsin zaten.bazen kaptırırsın kendini uyandığında da yokluğunu hissedersin.zaman öyle bişey ki birinin yokluğunu dahi alştırabiliyor insana uzuuun zaman sonra...
iLLA TANIDIK BiRi OLMAK ZORUNDA DEĞiLDiR, YOKLUĞU HiSSEDiLEN
BAZEN, HAYAT BOYU ARANIP, BULUNAMAYANDIR.
BAZEN, ARADIĞINI BiLE FARKETMEZ iNSAN.
AMA BiLiR iÇiNDEKi YOKLUĞUN MANASINI.
dolmuş şoförünün dolmuştaki boşluğu hissetmesi gibidir.* her zaman illaki sevdiğiniz biri yoktur yanınızda, eksiktir. bu yüzden de sürekli hissedilen bir duygu.
kimi zaman da henüz tanışmadığınız birinin yokluğunu hissetmektir.
"o" olmadığını bilmeden izin verirsiniz, birilerinin o yokluk hissini yok etmek için kalbinizi avuçlarına almasına.
sonuçta ne mi olur?
yokluk hissi büyür, acı artar ama alışıldık hale gelir ve kalp bambaşka bir şekle bürünür.
