vazgeçilen kişi olduğumu hissettiğim için pek de memnun değilim. ama şu var ki bu his, o kişiyle var olan geçmişinizin iki taraflı yok olacağının işaretidir. anıları yok etmek kolay iş değildir. allahtan gamsız biriyim.
ben ilk benden ayrıldıktan 4 gün sonra bmwli bir çocuğun arabasına yarı çıplak bindiğinde anlamıştım. hemen rusa gitsem de biraz içimi acıtmıştı. hayır bende de vardı bmw amk bari mercedesi olan birini bulaydın da değişiklik olurdu, hızlıydı vesselam bindik bizde, neyse.
Ya vazgeçmesini istemişsindir vazgeçeceğini anlayacak şeyleri yaparsın ya da seni hayatından çıkarmasına sebep olacak bir mallığı bilmeden yapmışsındır; böyle bir dingilsen de zaten vazgeçtiğini bile anlamazsın.
Çok sevmişseniz o birini Yıkılmanıza sebebiyet verir. içsel bir şok yaşarsınız. Tabii bu durum illa ki dışınıza da yansır. Bir zaman kaygılı yaşar, nerede hata yaptığınızı sorgularsınız.
Ardından toparlanma süreci yaşarsınız. Bir süreç sonra atlatır ve normale dönersiniz. Hayat devam ediyor.
Anladıgımda mücadele edemem. O kararı vermiş ki bana bunu anlatmak icin beni üzecek davranıslarda bulunmak ve kalp kıran laflar söylemekten imtina etmemis. Belki konjüktür kovalamış. Belki plan yapmıs, her şey olabilir. Ama anlatmış bana yani, ne yapabilirim...
Keşke bunu yüzünüze dicek kadar cesur olsalar birde. Başka şekilde başkalarından görmek kaybın yarasını arttırıyor. Tamam diyorsun devam ediyorsun, öyle görünmek zorundasın çünkü kimse senin kaybını ve düştüğünü görmek istemez. Görsede önemsemez, anlar gibi yaparlar ama anlamazlar.
