bir şekilde aklımda yer etmiş istatistik bilgisi kırıntılarına dayanarak, neredeyse yarım asırdır hiç başına gelmemiş kimilerimizin artık bu saatten sonra başına gelme olasılığı, aniden dünyadan göçme olasılığından daha düşük olduğu bir hadisedir.
“X, git başımdan ben sana göre değilim, benim için kirletme aydınlığını. x, git başımdan, istemiyorum gelmeni, hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim” diyorum, benden hoşlanan bireye.
Lise birde bir çocuk baya hoslaniyordu benden. Gözleri surekli uzerimdeydi.
Birgün teneffüste gözüm defterine takıldi küçük küçük kalpten kutucuklarin içine hep adımı kodlamisti.
O kadar sinirlenmistim ki aldım defteri o yazıların üstünü karaladim. Çocuk sınıfa gelince bana attığı mahcubiyet bakışını şimdi gibi hatırlıyorum.
Halbuki ki mahçup olan ben olmalıydim .
