Lise birde bir çocuk baya hoslaniyordu benden. Gözleri surekli uzerimdeydi.
Birgün teneffüste gözüm defterine takıldi küçük küçük kalpten kutucuklarin içine hep adımı kodlamisti.
O kadar sinirlenmistim ki aldım defteri o yazıların üstünü karaladim. Çocuk sınıfa gelince bana attığı mahcubiyet bakışını şimdi gibi hatırlıyorum.
Halbuki ki mahçup olan ben olmalıydim .
“X, git başımdan ben sana göre değilim, benim için kirletme aydınlığını. x, git başımdan, istemiyorum gelmeni, hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim” diyorum, benden hoşlanan bireye.
