kişinin doğru kişi olduğuna, vallahi hayatımın erkeği/kızı diye emin olsanız dahi o kişinin hayatında bir yer edinememektir.
olmuyor yani istemiyor, tipi siz değilsiniz.
çok itici değil mi? o sizin hep istediğiniz gibi ama siz onun için sıradan bir insan?
şimdi ya da o an çok acı, evet.
ama biliyoruz ki başkaları gelecek ve gerçekten hayatına dahil olacaksınız ve bu sefer siz de onun tam aradığı olacaksınız.
sadece atlatmak zamanla olacak, can sıkacak, ama gerçek bir şey var ki inşallah geçecek.
arkasından koşup da yakalayamadığımız o otobüs gibi hayat, ya bir durak ileride kalıyoruz, ya da hep ardından bakıyoruz.
insanlara geç kalıyoruz. ya kaçırıyoruz ya da bir türlü varamıyoruz.
alışkanlık...
kalbinizi yedi kat zindanlarda saklasanız dahi, damarlarınızda dolaşan bir zehir gibi hapsediyor bedeninizi, alkol gibi sarhoş ediyor. başınızı döndürüyor.
bazen bir kelimesi onun, bazen küçük bir gülüşü, bazen de sadece varlığı yetiyor beyninizde sürekli o sarhoşluğu yaşamak istemenize.
sonraları hayatının bir yerlerine dahil olma çabaları, düzenli olarak aynı sarhoşluğu yaşama isteği...
uğraşsanız da olmuyor, onun hayatında olmadığınızı fark ettiğiniz an, sarhoşluk yerini, sabah uyandığınızda hissettiğiniz baş ağrısına bırakıyor.
bu yazı, akşamdan kalan baş ağrılarımıza gelsin.
biz size alıştık, keşke siz de bize alışabilseydiniz. selametle
