inkar düşünmekle olacak bir istir ve beyinsiz canlının dusunemeyecegi gerçektir. Buradan hareketle en gelişmiş beynin insanda bulunması ve insanin en yuksek sürümlü canlı olması sebebiyle, Allah'in neden diğer canlılara bu kapasiteyi vermediği dusunulunce inkar bile Allah i göstermektedir denilebilir.
bir felsefeci olarak tanrı varlığının epistemolojisi üzerinden sana aynı cümleyi anlatayım. gördüğün bütün kavramlar objelerden yada belli başlı duygu tanımlamalarından yolu çıkmaktadır. tanrı kelimesinin ise bir olgusu yoktur. öleyse bu olgusu olmayan kelime nasıl oluyor da kavramsal olarak insanda bulunuyor. 2 görüş var bir insan tanrı kavramını yarattı ki felsefi bağlamda zayıf kalıyor. 2 tanrı var ve yaratırken varlığının bilgisini sokratesci bağlamda insanlara enjekte etti. ( j. locke insan boş bir levha, sokrates ise tam tersi.)
dolayısıyla tanrı kavramının varlığı onu kabul etsende onu reddedsende tanrı kanıtlamalarından biridir. tanrının neliği üzerinde kanıt değil tanrının varlığı üzerinde bir kanttır.
eğer bir şeyin adına "inanmak" der isek, burada yüzde yüz sonuca götüren kanıtlar bulamayız. çünkü bu kanıları kabul eden inanan kabul etmeyen inanmayan denir. inanmayan kişi ise bir nesnenin varlığını yok sayar. "varlığını yok sayar".
eğer kendince bir yaratıcının olmadığını düşünüyorsan buna "inanmayan" değil. tanrı tanımazlık(ateizm) denir.
o yüzden bir çok profesör "inanç" tartışılamaz der. çünkü ortak kafada buluşmak imkansıza yakındır. düşünsene sen olmayan bir şeyden bahsediyorsun, ben kendimce kabul ettiğim yani olduğuna "inandığım" şeyden bahsediyorum. seninle anlaşamayız çünkü sen her şeyden önce benim inandığımı kabul etmiyorsun. benim gibi inanıpta sorgulayan insanlardan bu tarz cümleler duyabilirsin "inanmak" ile taassubu karıştırmayalım. benim hala çözemediğim bazı dini konular var, bunları tartışmaktan zarar gelmez kardeşim.
