nedensiz değildir.
bir eksiklik hissedilir.
eksikliği tamamlayan aklına gelir.
özlersin hem de çok.
yapacak hiçbir şey yok!
sevmeyi sevmek gibi
özlemeyi de özlüyor insan.
çok özlediğim biri var aslında emin bile değilim özleyip özlemediğimden, ikimizde adım atmadığından böyle sürüp gidiyor ve sanırım adım atma sırası ben de çünkü o'nun bana adım attığı kadar kimse atmadı, ben de adım, mesaj atarsam allah belamı versin
Alışılmışlıktan ileri gelmektedir. Aşk bahane, aşk da biter ama Alışılmışlıktan vazgeçmek daha zor gelir insana. Ayrıca birine duyulan özlem hiçbir zaman ona duyulmaz. O güzel günlere, o saf hallere veya o günlerin getirdiği güzelliklere duyulur...
bir kez burnumun direği sızlamıştı çok özlemenin acısından, ama nasıl sızlamak...ve bu deyimin laf olsun diye, sadece metaforik söylenmediğini anlamıştım.
Özlüyorum. Sonra aklıma geliyor yaşadıklarımız vazgeçiyorum. Hak etmedik ikimiz de bunları. Hala daha nefret besleyemiyorum sana karşı. Özlüyorum ama nafile.
insan üzerinde acayip bir gerginlik yaratan duygu durumudur. bazen yoğun olarak yaşıyorum bu özlemi ama ne o döner bu saatten sonra ne de ben dile getiririm bunları. Aklına gelmediğiniz insanları aklınızda kalbinizde tutarak acı çektirmeyin daha fazla kendinize. olan hep sevene, özleyene oluyor.
