Birini sevebilmek
Dünyada kendin için bile yapmak istemeyeceğin şeyleri onun için yapmak
Onu özlemek
Onunla yaşayacağın güzelliklerin hayaliyle hayata dahada bir tutunmak
Onun kokusunu ezberlemek
Her düştüğünde onun varlığıyla ayağa kalkmak kanayan her yaranı sıcaklığıyla sarmak
gibi olaylardan sonra
işinden OLmak
Arkadaşlarından Olmak
Ailenden olmak
onurudan gururdan olmak
en sonra o sevdiğini kaybetmektir.
diye uzayıp giden insanın hayatının içine eden zararlar olarak sıralayabiliriz.
birini çok sevmek beraberseniz müthiştir ama çok sevdiğiniz birinden ayrıldıysanız zararı orda görürsünüz işte. ondan sonraki herkeste onu ararsınız onun ki gibi gülüş, onun ki gibi göz, onun ki gibi onun ki gibi.. hayatınız geçmişte takılıp kalır önünüze bakıp devam edemezsiniz. devam etmeye çalışsanız da hep eksiktir bir yanınız..
kendinizden vazgeçmek. bu öyle, acı bir duygudur ki; kendinizi o halde görmek, içinizi yakar. saçmalamanın kralını yaparsınız. hayattan soğursunuz salak saçma şeyler için. moraliniz bozulur. hepsi yok yeredir. anlık mutluluklarla, sevinci yakalamaya çalışırsınız. halbuki eskiden böyle miydiniz? hayır... belki aldığınız yüksek bir not için, tüm gün sevinirdiniz. ya da, en sevdiğiniz elbiseyi aldığınızda; mutlululuğunuz bu kadar kısa sürmezdi.
zamanla, sizi neşelendiren, mutlu olduran şeyler; anlamını yavaş yavaş yitirir.
siz, siz olmaktan çıkarsınız.
Herşeyde olduğu gibi sevginin de fazlası hem sevene hem de sevilene zarar verir. Bu durum ruhsal sorunlara neden olur. Başlangıçta sevmek de sevilmek de güzel gelir. Ne yazık ki devamı bu güzellikte gitmez. Seven, sevdiğine hayatı dar etmeye başlar. Kıskançlık krizleriyle devam eder. Karşı taraf aşırı ilgiden bunalır. Sonu çoğunlukla ayrılığa gider. Hiç bir kimsenin vazgeçilmez olmadığını unutmadan sevmek, daha çok mutlu eder.
onsuzluğa bir türlü alışamazsın.bütün gecelerini mahveder.
sesini duymak için elin gider telefona ama yapamazsın. canın acır ama çok acır.
sokakta yürürken birini ona benzetirsin. herşeyde, herkeste onu ararsın. ama bulamazsın. yerine hiç kimseyi koyamazsın.yok olursun.
çok sevmekten kasıt aşk ise bir şekilde geri dönüşünü bulabiliyor insan. zira aşıkken gerçek dünyadan bir adım dışarıda olduğu için bünye kendine geldiğinde durumu fark edip diğer hayatına -zorlansa da- geri dönebiliyor.
ama salt sevgiden bahsediyorsak, bir insana -sadece insan olduğu için-duyulan sevgi; kim olduğuna bakılmaksızın gereğinden fazla olmamalıdır.
öznel bir 'şey' için evrensel sevgi hiç bir şekilde kalıbına uydurulamaz. eğer kişi istemeden kendisini buna zorluyorsa karşılık alamadığı ya da değer göremediği bu büyük sevgi sonucunda öznellikten çıkıp diğer insanlara inancını kaybeder ve dış dünya ile olan tüm bağlar neredeyse kopma seviyesine getirir. bu da bizim bildiğimiz anlamıyla depresyon demektir.
