Birini çok seversiniz herşeyi göze alırsınız oysa o yalancı biridir onu hatırladıkça acı bir gülümseme belirir yüzünüzde sonra unutmaya mecburum dersiniz.
--spoiler--
Unutulur elbet her şehir ve her insan
Aldığımız hiçbir nefes bile içimizde kalmıyor inan
Bu kadar fazla uzaklaşmış olamaz yıllar
Bir dokun sende anlarsın içimdeki kül hala sıcak
--spoiler--
Onu seven kendinle, onu unutmaya çalışan kendin arasındaki çatışmanın çok ateşli bir halidir, çünkü artık unutacak iki şeyiniz vardır. 1- eski kendiniz, 2- unutulan. Çok zor. Genellikle sonbaharda, şöyle hafiften yoklayan acılar kataloğundan bir tür.
Hazmedilemeyen durumdur. Sadece ask anlamında değil sevdiğin ve kaybetmek istemediğin herhangi bir insanı unutmak, bunu kabullenebilmek ne kadar kolay olabilir ki?