Unutmak için bir yol aramamak.
Bazı şeylerin çözümü, yolu, yordamı yoktur. Bir gün bir bakarsın ve farkedersin ki kuşlar tekrar uçuyor, bahar yeniden geliyor.
burda böyle ahkam kesin iki saat sonra hepiniz osbire düşeceksiniz. sonra birini unutmanın en iyi yolu. olum fikriniz ne zikriniz ne sizin ya. siz kimsiniz ya.
Amirim anlatmış:
"unutmak kelimesi undan çıkmış. bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. sonra unuttuğunu unuturmuş. ben unutmak istiyom la. her gün ne zaman unutcam diye soruyom kendime, her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. unutamıyom ben."
Bilimsel olarak beynimiz onunla ilgili herşeyi 2-3 günde zaten yok ediyor. Peki ya sonrası ? Sonrası tamamen duygularımızın ve beynimizin kavgası üzerine çıkan boş gürültüdür. Bunu farkettikten sonra birdaha aklınızın ucundan geçmeyecektir. Bol şanslar..
