melankolik bir durumdur aslında. son kez görüştüğünüz arkadaşınız bir trafik kazasında ölür ya da ziyaret ettiğiniz yakınınız bir hastalık sebebiyle hayata gözlerini yumabilir. o an onu son kez gördüğünüzü hissetmessiniz.
medyum olmayan her insanın yaşayabileceği durumdur. belki de daha iyidir. aksi halde bir daha göremeyeceğini bildiğin bir insandan nasıl ayrılırsın? "unutabilme" özelliğimizden sonra en işe yarar özelliğimiz "geleceği görememe" olabilir bu açıdan bakıldığında.
