mümkün değildir.
deli gibi aşık olsan bile karşındakinden senin gösterdiğin sevginin aynısını beklersin.
evladın olsa bile kafandaki evlat modeli gibi davranmasını istersin.
baban ise elalemin babaları gibi olsun istersin.
annen ise mutlaka bir geri kafalılığı vardır.
birini olduğu gibi kabullenmek zordur değil mümkün değildir. insanın fıtratına terstir. nefs'e söz geçirmek biraz göt ister o da malum bu aralar kimsede yoktur.
boşuna "her güzelin bir kusuru vardır" dememişler.
Aslında olması gereken durumdur . Maalesef biz insanların karşımızdaki bireyleri olduğu gibi kabullenememe problemleri var . Sürekli karşımızdaki insanları değiştirme çabası içerisindeyiz . Abicim bırakın artık şunları ya . Ya birini olduğu gibi sev ya da istediğin gibi birini bul .
olması gerekendir. insanlar karşılarındakinin her huyunu sevmek zorunda değildir ama karşısındaki insanları iyi ve kötü huylarıyla, olduğu gibi sevmelidirler. ya da sevmemelidirler.
(bkz: can çıkar huy çıkmaz)
Sevdiysen değiştirme gibi bir çaba içine girmezsin. Değiştirmek için uğraşacağın insana o sempatiyi nasıl besledin ki? En başta sana göre olmadığını gör başlama ilişkiye. Değiştirmeye çalışmak kişi ne kadar olumlu karşılasa da bir süre sonra ters etki edecektir. Ilişkiniz için belli noktalarda değişim gerekiyorsa da bu değişimi kisi kendisi istemeli ve eyleme geçmelidir. Yaptırım hoş değil. Hep bir mükemmellik bekleniyor, insan olduğumuzu unutuyoruz. Ne yazık ki ilişkilerde tahammül gücü diye bir kavram kalmadı.
Onu bazen kaçamak bakislariyla, utangacligiyla, ana kuzusu olmasiyla, centilmen olmasi ile, benim ona yanık oldugumu bilmeyen aptal haliyle, kiz keserken gordugum mal yuz ifadesiyle, koca poposuyla, her duydugumda beni gulduren kahkahasiyla seviyorum, zor degildir benim gibi leylalara, eger mecnunsa kalbin kapisina dayandigi.
zordur. bir yere kadar evet olur bir yerden sonra imkansıza dönüşür.
sevgisizlikten diyenler oturup sevdiklerinin başkalarıyla sevişmesini izleyebilecekler mi??
o kadar da değil öyle sevgimi olur dimi? eh demek ki olmuyormuş.
Zordur.imkansizdir.Karaktersiz bi insansa nasil seveceksin??Seni karaktersizliginle kabul ediyorummu diyeceksin?Sana saygi duymuyorsa deger vermiyorsa seni boyle kabul ediyorum bu saygisizliginla ;oldugun gibi sevmeye devam ederim mi diyeceksin??kendinden kisiliginden ödünmü vereceksin.kendini sevemessin .kendinden nefret edersin.Unutma kendini sevmeden bi baskasini sevemessin.
Sevmenin mantığı zaten bu değil midir, Çıkar aramadan her şeyiyle sevmek birini. Olması gereken durumdur birini olduğu gibi sevmek. Ama herkes de olduğu gibi sevilmez böyle de bir şey var tabi, yani herkes sevilmez aslında bu mantıkla; sevdiklerimizi zaten olduğu gibi sevmişizdir demek istiyorum.
