Benim için eskiden çok zordu ama artık öyle değil.
Bazı şeylere hiç tahammülüm kalmadı. Beni üzen, kıran, ruh sağlığımı olumsuz etkileyen insanı anında hayatımdan çıkarıyorum.
Hem ne demiş şair.
"Hayat, sana kendini değersiz hissettiren insanların yanında vakit geçirmek için fazla kısa."
insan ilişkilerinde astığım astık kestiğim kestik olamıyorum. O insanın belki bana zarar verdiği tarafları var ama sevdiğim bana iyi gelen tarafları da var. Böyle durumlarda tamamen silmektense atılda bekletiyorum. Bana iyi gelen tarafından vazgeçmek istemiyorum çünkü. ihtiyaç halinde kullanıyorum.
Mürekkebine göre barındırırım insanları,
Herkes kendi yazısını kendi yazar hayatıma.
Gülüşler geçer üzerinden yazıların,sahtelikler yıpratır...
Ucuzsa mürekkebi; yazan siler kendini,
Herkes kendi yazısını yıpratır aslında.
Ben silmem kimseyi,
içten yazılmamış her yazı zamanla uçup gider...
Sevdiklerimin bendeki kredisi oldukça fazladır. Birçok şeyi tolere edebilirim. Ne zaman bu kredileri kullanmaya başladıklarını hissederim işte o zaman silkelenir ve doğru anı beklerim.
Sonuç?
Bana ulaşabilcek bütün kanalları kapatırım ve dönüşü de pek kolay olmaz. Kuş tutması; 3,5 salto atması, kulağının arkasını görmesi gibi yeteneklerini bana sergilemesi lazım.
Bu cengaveri henüz göremedim.
Evet silik yediniz.
Elbetteki aklıma gelir, kimseyi silemezsin beyninden ama maddesel olarak hayatındaki varlığına son verebilirsin. ilk zamanlar acıtır sonrasında yokluğuna alışırsın.
Sıradanlaşır.
Varlığı yokluğu bir olur.
Ama artık yoktur.
Öyle bi siliceksiniz ki arkadaşlar ne oldugunu anlamıycak damdan düşmüşe dönücek öyle nispet falan da yapmıycaksınız ha bu kendinize saygısızlık olur bütün enerjinizi kendinize vericeksiniz öyle numara falan silmeye de gerek yok takipten çıkarmaya da. Öyle bi yok ediceksiniz ki karşılaştığınızda bakmıycaksınız bile öyle yüzünüzü düşürmeden kaşlarınızı çatmadan hissiz duracaksınız bi katil gibi aynen böyle. Sonra diycek ki o ya beni seviyordu bana kızgındı böyle olamaz diycek mesaj atıcak cevap vermiyceksiniz. Fotoğrafınızı beğenicek karşılık vermiyceksiniz. Saçın çok güzel olmuş ben hep dedim bak 3 numara yap dedim çok yakışmış falan diycek hiç bi şey demiyceksiniz arıycak açmayacaksınız. Bugün iş yerinin önünden geçtim araban ordaydı hatıralara dayanamıyorum falan diycek kayıtsız kalıcaksınız ne olursa olsun cevap vermiyceksiniz o da kabul edemeyip daha çok uğraşıcak daha çok yazıcak daha çok stalklıycak ama siz asla asla dönmiyceksiniz sildiyseniz eğer silmek böyle olur. Çünkü onun kabul edemediği sizin böyle kayıtsız kalabilmeniz kalbinizi ona karşı soğutabilmeniz o bunu hazmedemiyor sizin yokluğunuzu değil sizin onu istememenizi kabul edemiyor. Bir kez cevap verdiniz mi her şey başa döner buna emin olun arkadaşlar bir kez tepki verdiniz mi her şey başa döner ve o içini rahatlatıp oh be der oh be unutamamış o da ve sizden uzaklaşmaya başlar siz afedersiniz ama piç gibi kalırsınız. Eğer silicekseniz böyle silin. Hayatınızdan birini silicekseniz ona ediceğiniz merhamet kendinize ihanetten başka bi şey olmayacak unutmayın sakın unutmayın.
Daha önce Behzat Ç'de de belirtildiği üzere öyle kolay değildir maalesef.
"Unutmak kelimesi undan çıkmış. Bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. Unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın."
Zor tabi.Ama sindire sindire yaparsan daha iyi.Birden olmaz.Birden olursa silemessin.sinsi sinsi hayatından çıkaracaksın.Yavaş yavaş uzaklaşacaksın.Anladıginda cok gec olmali.Eyvah ben ne yaptım demeli.
