yakın zamana kadar benim de yaşdığım alışkanlık. insanların kopamayacağı, düzeltemeyeceği bir davranış. bunu aşmanın bir yöntemi var ama bunu size söylemeyeceğim.
bu bir acidan supurge sacli anne sendromu nu cagristirmakta bana. anneler cefakardir, fedakardir, cocuklarina iyi bir gelecek saglayabilmek icin gerekirse saclarini supurge ederler. ancak her annenin de sacini supurge etmesine gerek yoktur. ama saclarin supurge olmasinin anneligin onkosulu oldugu yanlis inanci hakimdir annelerde. onlar hep cilekes, fedakar cefakar olmak isterler. kendi acilarindan mutlu olurlar adeta.
gelelim bu konuya. burada da iyilik yapan insan karsilik alamayacagini bilsede. yani yapilan hicbir iyiligin cezasiz kalmayacagini icten ice bilse de iyilik yapar. sonra yuzuncu iyiligi yapmadigi icin kotu olduguna uzulur. oysa bunun bir gelenek oldugunu, iyilik yapanin kotuluk buldugunu bilir aslinda insan. buna ragmen Bazi insanlar gene de iyilik yapmayi surdurur. nasil ki iyilige kotulukle karsilik vermek bir yaradilis defosuysa, kiymet bilmeyen insana surekli iyilik yapmak da iyilik yapma hastaligina sahip insanlarin genetik defosudur.
böyle insanlara, "yüz kez kötülük yapıp bir kez iyilik" yapsanız, onların nazarında çok daha iyi bir konumda olacağınız aşikardır.
iyilik yaparsanız, o iyi olma durumu üstünüze yapışır, atamazsınız. o saatten sonra sizin iyilik yapmama gibi bir lüksünüz yoktur. alışır herkes bu halinize. daha da kötüsü, hep daha fazlası istenir.
ancak hiç iyilik yapmıyorsunuz diyelim, hep resti çekiyorsunuz, bu durumda bu özgürlüğünüz her zaman vardır. ve kimse sizi bunun için yargılamaz, yadırgamaz.
çünkü insanlar "bak bu bana böyle iyilik etmişti" demezler.
çoğu kez "ya bu pislik bana hede höde yaptı" derler.
(bkz: iyilik yap denize at) . insanoğlu tamahkârdır daima sizi satacağı takas edeceği şeyler vardır her zaman kendisini düşünür ve egoisttir . Bunu yapan sadece ama sadece egolarının esiri olmuş insandır .
(bkz: Ego)
(bkz: Ben merkezli insanlar) .
