birine sonsuz güvenmek.. güven!
belki en asil duygulardan, aşk gibi bir şey! birinin sırtına dayanmanın dayanılmaz huzuru .. hep bir başına ayakta kalmanın yorgunluğunu, o sevilen birinde hafifletmek gibi.. o'na güvenerek bütün silahlarını yere indirmek gibi bir şey güven. bir de sonsuz olduğunu düşünürsek..
bir dağın tepesine çıktıktan sonra, derenin kenarındaki bir söğüt ağacında dinlenmek gibi bir şey sonsuz güven!
fakat;
ne de zor bir kelime değil mi, hatta çoğu kez imkansız.
Birini tamamen tanıdın diyelim, her şeyiyle ama , bütün hücreleriyle. O kişinin değişme ihtimali ne olacak peki? Ne kadar tanıyıp , güvendiğini söylesen bile, şu dünyada birinin birkaç günde değişmeyeceği ne malum? karşına bir günde tamamen yabancı gibi biri olarak çıkınca peki, nerede kalacak o güven? nerede tekrar yaşamaya devam edecek, güneşli günlerin ardından çıkan karlı bir fırtınada nereye sığınacak, nerede büyümeye devam edecek? hani sonsuz ya, sonu yok.. sayısız, niceliksiz bir şey ya..
güven , insan izin verdiği ve istediği ölçüde çığ gibi büyüyebilen bir duygular yığını. içinde sadece huzur bulmak ve inanmak yok. birçok duygunun, inanmanın, sevginin, sadakatin ve fedakarlığın karışımı gibi bir şey..
ne kadar derecesini artırdıkça, sonsuza yaklaştıkça, verdiğin değerler , inandığın vakitler, duyduğun güven sonsuza yaklaştıkça; bir gün sarsılma ihtimalinde, o kocaman duyulan güvenin yere inme hızı da o derece şiddetli!
o'nunla yerden 3000 metre göklerde uçarken, aradaki bağın ipleri ne kadar yukarıdaysa sonsuza yaklaşırcasına,
bir sallantıda dibe çakılış da o derece kuvvetli..
bir bina desek güven ' imize,
40 kilometre uzunluğunda koca bi' bina inşa ettik o eşsiz, güzel asla "yarıda kalmayacak" duygularla..
bir depremde kendimizi bulduğumuz yer de,
yerin altında, ekside 40 kilometre olur..
kimbilir belki de çoğumuz, bu sarsıntılı inişin "ihtimal"inden dolayı kapılarımızı kapıyoruz kimselere.
gerekirse yalnız başına, kimseye güvensiz olalım ama yeter ki teslim olunca birine, o yere çakılış halini yaşamayalım diye.. doğru değil mi..?
güvenirsin eleri sıcaktır bakışı sıcaktır inanırsın. bilmezsin en başlarda ama sonradan çok güven verir hep yanında olmak istersin bağlanırsın her şeyi feda edersin yanında olursun paylaşırsın...
sırtını yaslarsın ve bigün b şey demeden çekip gider çünkü sonsuzluk yoktur dostluklar da....
insan doğarken de ölürken de yalnızdır. o yüzden de bencildir, yaratılışı böyledir, bencil ve yalnız birine ise asla güvenmemek lazımdır. hayat öğretir.
birine sonsuz güvenmek, o güvendiğin kişinin gün gelip de sana yanlış yapmasıyla sona erecek eylemdir. ve artık bu olaydan sonra kimseye çok güvenemeyeceksindir. istesende başaramayacak, hayat boyu güvenmek isteyip duracaksındır birilerine.
insanların sırf kendilerinden farklı düşündükleri için tanımadıkları kişileri haksız yere suçladığı, menfaatçilik ve egoizmin tavana vurduğu günümüzde imkansıza yakın bir başarıdır.
