çoğu zaman yürek isteyen, söylemeden önce iyice düşünülmesi gereken, söylenildiğinde sonuçların hayatın devamını olumsuz yada olumlu etkileyen önemli bir cümledir.
Belki ben çok saf bir şekilde düşünüyorum ama en azından biri için bunu içinden gelmeden,kalbinle hissetmeden söyleyemezsin ya. Çok belli olur kalbinden gelmediği.
Günümüzde ne kadar basitleşmiş olsa da kolay değildir gerçekten sevip, seviyorum demek. Hele ki karşındaki de seni seviyorsa. Şimdi denilebilir karşılıklı sevip söylemenin neyi kolay değil, diye. Seven insan korkar, utanır, sevdiğinin gözlerine baktığında içi içine sığmaz ağzından laflar dökülür dökülmesine de tam kalbini açamaz, içten içe sever onu. Gösterdiği sevgi sadece deve de kulak kalır yani. Doğru olan bu değildir aslında doğru olan geç olmadan her şeyi söylemek içinde tutmamak, ama aşk işte insana ne/neler yaptıracağı belli olmuyor..
Gerçekten degerli birine söyleniyorsa büyük cesaret ister. her tür tepkiye hazir oldugunuzda söylenmelidir. Bir de bu cümleyi ilk kime söylediginiz de oldukca önemlidir. Zira unutulmuyor. Ömrünüzün sonuna kadar pismanliginiz ya da iyi ki`niz olabilir bu iki kelime.
Günümüz insanlarının çokça yapıp basitleştirdiği söz öbeği haline gelmiştir. Halbuki o cümlenin yeri farklı olmalıdır. Her zaman söylenmemelidir ki değeri bilinsin. Söylediğinde karşıdaki insan sıradan bi şeymiş gibi karşılamak yerine mutlu olsun, sevinsin. Bu yüzden her şeyi sıradanlaştıran insanları kınıyorum. Umuyorum ki başıma gelmesin. Kötü bi şey çünkü.
