Birinin kalmasını istiyorsam söylerim, özlediysem ararım, yazmıyorsa yazarım, ulaşmak istiyorsam sıra beklemem. O beni sallamıyor demem. O benim kendimi nasıl iyi ve mutlu hissetmemle alakalı. Gurur yaptığım zamanlar özlemim, aramıyor diye aramadığım zamanlar merakım gecmedi. Biri beni sevmiyor istemiyor diye karşımdakine hic darılmadım. O zaten kendi hareketleriyle bir süre sonra kendisini bitiriyor bende. Kendime zaman tanırım ve zorlamam. Hic kimse vazgecilmez degil, hic bir duygu sonsuza kadar kalıcı degil.
Aşk da hızla gecer hatta keder de,
Nerde dün aksamki gözyasları, geçen yıl ki karlar nerde...
Sizi daha da itici yapar emin olun. Ona ben sensiz yapamam, bir hiçim hissi verirseniz daha sıkılacak ve uzaklaşacaktır sizden. Bu işler böyle yapacak bir şey yok.
Böyle bir arkadaşım vardı okuduğum şehirde. O evde kalıyordu ben yurtta. Evde bir arkadaşı vardı aslında ama benimle daha iyi anlaştığı için hergün eve çağırıp, gittiğim zamanlarda da bırakmıyordu. Hatta sen yurdu bırak buraya taşın para falan verme dediği de olmuştur. Gerçekten o kadar iyi bir insandı ki sırf kırılmasın diye çok kaldığım olmuştur. Bazı insanlar yalnızlık olmadan yapamaz bazıları da nefret eder. O yüzden böyle insanları üzmeyin..
Hiç işim olmayan şeylerden birisi. Büyük konuşmamak şartıyla birisine zorla kal demek gerçekten çok büyük saygınlık düşürücü bir harekettir. Bana göre tabiki.
Ne gerek vardır bilinmez. Tamam seviyorsunuzdur ama karşı taraf sevmiyorsa uzatmak anlamsızdır. Yol verin gitsin zaten tek kişinin sevgisi mutlak mutluluğu getirmez.
