Hak eden biriyse na ala. Haketmiyorsa vermeyin, çünkü gidiyorlar. Bir anda yok oluyorlar. Siz ise ona verdiğiniz değerle kalakalıyorsunuz. Ne yapsanız boşluğu dolmuyor, ondan sonra kimseye değer vermek istemiyorsunuz. Sonra ise yalnız kalıyor, yıkılıyorsunuz.
Birine vazgeçilmez olduğunu hissettirdiğinizde ilk vazgeçtiği kişi siz olursunuz. Sakın çok değer verdiğinizi hissettirmeyin derim. (bkz: yaşanmış hikaye)
birine değere verirsem, tam anlamıyla değer veririm. hayatında kimseden görmediği kadar değer görür tarafımdan. en ince ayrıntısına kadar iyiliğini düşünürüm. kendisinin bile aklına gelemeyecek kadar ince ayrıntılar. bir de güvendiysem, tamam. hayatımın en içinde, değerli bir yerinde. kimsenin umursamadığı kadar umursarım. aklı şaşar. şaşırıyor da. bu kadar şeye ben sadece ufak karşılıklar bekliyorum. bunlar yerine suistimalle ya da salak salak hareketlerle karşılaşırsam her şey donuyor. daha az umursuyorum. bırakmıyorum. son nokta ne mi? en kaba tabirle artık ben de siklemiyorum. kimsenin annesi değilim. bana hak ettiğim değeri vermeyen insanlarla da daha fazla uğraşamam.
