kendinden vazgeçmektir bir nevi. her vazgeçiş bir kaybediştir derler ya o misal, gerçi söz tam olarak öyle miydi bilemedim onu ama neyse. birinden vazgeçmek konusunda aceleci davranmamalı insan.
istemediğiniz halde zorunluluktan vazgeçmeniz halinde çok acıtır. unutma süreci uzar, aşk bazende vazgeçmeyi gerektirirmişi zorunlu öğrenmenin başlangıcıdır.
bize sunulan tercihlerden birinden vazgeçerek tercih yapmak, veya romantik kişinin aklına ilk gelen tanımıyla, elde edemeyeceğmizi anlayıp peşinden koşmadığımız sevgili.
sadakatin zarar verdiği anlaşıldığında gerçekleştirilen eylem.
ya da zarar verme korkusudur heralde bunu yaptıran.
karşındakine, kendine, çevrene, her şeye...
zor bir durumdur. ama sınırları aşmış, yapabileceği en kötü şeyleri yapmışsa zorundasındır...
arkadaşlık ilişkilerinde de arkandan vuran kişi için bu böyledir..
bazen sadece daha iyi hissetsin, daha mutlu olsun diye yapılandır. bilirsiniz o insan sizin kaderinizdir ama aşk vazgeçmeyi gerektirebilen bir duygudur.
her türlü çok can yakan durumdur. tarifi mümkün olmayan acıları ve depresif atakları beraberinde getirse de, gururlu kişi tarafından verilmiş bir karar ise..
aç yatsa dahi, kuyruğunu dik tutan bir kurt gibi sonuçlarına katlanır..
