Iki haftadır yaşıyorum bu durumu. Mesaj atıyorum, oyun isteği atıyor birbirimizi geçmeye çalışıyoruz falan, ben yine aptal saptal mesaj atıyorum falan... sonra baktım pekte iplemiyor gibi sildim sosyal medyadan, onun da beni takip edememesini sağladım. Neyse efendim o oyun isteğinden başka bir şey atmayan bey yazmaya başladı. Derken yine kesti... anlayamıyorum.
Yani kısaca ben belli etmeye çalışıyorum. Pek tanımadığım biri... kendi açımdan net olabilsem çok daha fazlasını yapardım.
birinden hoşlansam bir vesileyle tanışınırım. gide gele hatrını sorarım muhabbet ederim. sonra spontane gelişmiş gibi kahve içmeye çağırırım. gelirse muhabbeti derinleştiririm. gelmemesine rağmen başka bir gün gelmeye razı olduğunu ima ederse da iletişim halinde kalmaya çalırım.gelmezse konuyu uzatmam. ilerleyen safhalarda yüzüne ona karşı hislerimin pek arkadaşça olmadığını söylerim. teşk.
Valla saçma bi şey olup çıkıyorum ben o geçerken olduğum yerde apışıp kalıyorum gözlerim büyüyo ateş basıyo falan. Bi keresinde ciddi manada hastalandığımı falan düşünmüştüm ritm bozukluğu olduğuna yemin edebilirdim kalbimde. Tabi bu hep olmuyor malesef bi kişiye olmuştu onda da böyle deliye döndük.enteresan günlerdi.
Neden hoşlanıyor olduğunu öğrenmeye bakıyorum. Ortak ilgi alanları varsa o yöne kanalize oluyorum. Sırf hoşuma giden kızlar okuyor diye satın alıp okuduğum çok kitap olmuştur.
Konuşurken konu o kitaba geldiğinde kitaptan bahsediş şekli nasıl biri olduğu konuda ipucu veriyor. Fiziksel beğeni tamam ama 3 gün sonra sohbet bitecek gibiyse ben o topa girmem. Konuşma odaklı bir insanım ben.
Genelde karşımdaki insanın bunu anlamaması için çaba sarfediyorum.
istemeden de olsa stalklıyorum. Eğer sürekli aynı ortamda bulunduğum bir insan ise mutlaka en sevdiğim kurabiyelerimden ona da yaparım.
Klasik hediyem vardır benim; sadece sevdiğim ve değer verdiğim insanlara yaptığım el emeği bir anahtarlığı onun için yapar, ona hediye ederim.
Onun haricinde bu durum belli olmasın diye saçma saçma davranırım, hızlı konuşurum istemeden de olsa. Genellikle kızarırım zaten, söyleyemem de ben böyle şeyleri.
Sonra unuturum zamanla, aklıma Bile düşmez.
Şimdi düşündüm de, ben farkında olmadan ne çok şey düşünüp yapıyormuşum.
gelecek gormuyorsam icime atip unutuyorum. Gelecek goruyorsam belli ediyorum. Belli edip de bekledigim cevabi alamazsam yine icime atip unutmaya calisiyorum : ) Algoritma bu sekilde.
Onceleri hoslandigim biri oldugunda tek yaptigim bikac kere onu kestigimi , onunla ilgilendigimi belli etmek oluyordu. Sonralari kendileri dolanmaya basliyor zaten etrafimda. Sonradanda benim hevesim kaciyordu. Oyle tuhaf durumlar işte.
