uzman psikolog yavuz erten'in kavramı. şöyle açıklamış bir makalesinde:
'birincil uyum' iki kişinin birbirlerini görüp, bilinçli, yarı-bilinçli ve
bilinçdışı katmanlarda bir ortaklık antlaşması imzalamalarıdır.
gözler karşılaşır, ilk espriler yapılır, onunla bir gelecek hayal edilir ve
sonrası malum. birincil uyum'un kurulmasının tadı, coşkusu ve hülyalı günleri,
iki insanın epey zor bir işe kalkışmaları için bir parmak bal değerindedir.
birincil uyum bir gün çöker. eskilerin 'canım cicim ayları' dedikleri
zamanlar biter. post-modern zamanlar hep 'canım cicim ayları'
istediğinden olsa gerek, bir dizi halinde 'birincil uyum kuruluşu-çökmesi'
şeklinde fast-food ilişkiler çok sık rastlanır hale gelmiştir.
bu hızlı trafiğin fonunda ise hep bir umutsuzluk vardır.
'ben aradığım o insanı bulamayacağım'. evet aranan ve bulunamayan
bir insan vardır ama o insan sanıldığı gibi dışarıda değil, içeridedir.
ilişkiler o insanı bulmak için ancak araç olabilirler.
birincil uyumun coşkusuna bağımlılık, kişiyi rahmet yaratacak
zahmete girmekten alıkoyar. aslında birincil uyum'un çökmesi ile
gerçek ilişki kurma şansı oluşmuştur.*
