milletin genci atomu parçalamak için emaytilere gider, biz de metrobüste yer kapabilmek için tam metrobüsün yanaşacağı yeri tahmin etmeye çalışıyoruz. sonra türkiye neden gelişmiyo
hani tam metrobüs tıklım tıklım kalkınca sen de kapının hizasında en önde bekleyip "bir sonrakine ilk ben binecem" diyip içten içe seviniyorsun da diğer metrobüs 1-2 metro ileri veya geri geliyor ya.. işte o (bkz: umut sarıkaya tipi mutsuzluk)
ikinci ayağı olan cevizlibağ metrobüs savaşları çok daha çetindir. gerek alanın darlığı gerek 34a ve tramvay ile sürekli yapılan insan takviyesi. zincirlikuyuda en azından sürekli boş metrobüs geliyor. cevizibağda bekleki geçsin 34c.
yaşlıların 5 dakka bekleseler boş metrobüsün geleceği gerçeğini görmezden gelip dolu metrobüse binmesiyle kaybedilen savaştır. birde yer ister gözlerle bakıyorlar ya. la havle.
