sizi açıkça uyarmam gereken kötü bir alışkanlığınız var. kürsüye kim çıkarsa çıksın, ne söylerse söylesin, hepsini yürekten bir alkışla karşılıyorsunuz! yaşasın özgürlük deniyor, alkışlıyorsunuz. yaşasın devrim deniyor, alkışlıyorsunuz. bu elbette çok doğru birşey. ama birisi çıkıp da kahrolsun silahlar dediği zaman gene alkışlıyorsunuz. acaba silahsız bir devrimin başarıya ulaşma şansı olabilir mi? kahrolsun silahlar diye bağıran bir kimse acaba nasıl bir devrimcidir? bunu söyleyen bir konuşmacı devrimci değil, bir tolstoycu olsa gerek. ama neci olursa olsun, bir devrim düşmanıdır, halkın özgürlüğünün düşmanıdır. kazanmak için gerçekten neye gereksinimimiz var? üç şeye. bunu iyi kavrayalım ve akıldan çıkarmayalım: birincisi silah, ikincisi silah, üçüncüsü gene silah.
(stalin - nazdaladevi'deki bir toplantı, 1905 ekim, tiflis)
stalin'in tiflis'te ki konuşmasını konu edinmiş, bir zamanlar gerilla olarak mücadelesini sürdüren seyitxan'ın seslendirdiği, türkçesi ''stalin dedi silah ya silah'' olan şarkı.
tev gelê hejar divêtin serbest
naxwazin qet tu carê ew bindest
li sovyet rabû rêber stalîn
ji bo şoreşê tim digo sîleh
stalîn digo sîleh û sîleh
ne b' sîlehê bê kedxwir nayê rê
ne b' sîlehê bê dijmin nayê rê
fikr a stalîn belav bû li cîhan
li vîetnamê kuba angolê
dengê şoreşê ket li burjuwaz
dengê qelêşan ket li emperyal
guh bidin qêrîna xwişkên afrîka
li asyayê gel rabû piyan
heyfê koletî şikandin yekcar
rizgar kirin çîna karker gundiyan
