Kendindeki nitelikleri bakımından kendisini yetkin hissedemeyen, dışarıya son derece bağımlı, kendisini birinci sınıf ya da üst düzey hissetmek ihtiyacı duyan insanların içerisinde bulunduğu durumdur.
Kafamızı nereye çevirsek göreceğimiz şeylerin başında alışveriş gelir, Bu alışveriş ise kendi amacından öyle aşkın ve öyle sapmış durumdadır ki "alış" 'marka almak' bakımından bir alış ve "veriş" ise -parayla birlikte- 'kendinde olan yetkinlik potansiyelini vermek' olarak bir veriştir.
Marka ve kalitenin bir açıdan ilişkisi mevcuttur. Buna karşı çıkmak mantıksız bir karşı çıkış olur. Zaten burada eleştirisi yapılan şey ürünü kalitesine göre almak değil, 'markasına göre ürün almak'tır. Bu eleştiri ise markalar veya para israfı açısından değil, kişilerin markalar aracılığı ile kendilerini birinci sınıf hissetmesine yöneliktir.
