sözlüğün kurulduğu zamandan geldiği son duruma kadar geçen süreye canlı tanık olmaktır, havalı bir şeydir. genellikle sözlüğün kuruluş aşamasında yazar sayısının az olmasından dolayı kendisi gibi birinci nesillerle kurduğu dostluk daha sağlamdır, daha sıcak bir ortamda yazmıştır zamanında. bazen; "lan sol frame'e bak ilk zamanlarda günde 100 başlık görünürdü" şeklinde geçmişe özlem duyması pek tabii mümkündür. **
sözlüğü terk eden olmaktır. gerçekten büyük çoğunluğu iyi yazıyor pardon iyi yazıyormuş. sözlüğe çok şey katmışlar ama büyük çoğunluğu sözlüğü terk etmiş. son enrtry'lerini çok uzun zaman önce --bir ışık yılı kadar-- girmişler.
sanırım bazi çevrelerin çok sevdiği, çok övündüğü, çok birşey sandığı rererö.
sen şimdi 1.nesilsin, uludağsözlükte 1.nesilsin. pekiii, ulan sen nesil ayrımı yaparsan,
"bunun beş entrysi var öğğ" , "şunun karması bilmemene öğğ" diyee
ben sana yazar demeyi bırak adam/kadın bile demem.
yazarlığı sözlükte büyüyerek kazanabilecek kadar ilkel bir yetin varsa, yıllarca yazmış yazmış yazmış da anca iyi bir yazarlık seviyesine gelmişsen ve herkesi de böyle sanıyorsan vay haline.
hacı varya çok şey düzerdim ben buralara; ama yeni yemek yedim karnım şişti biliyon mu!
ayrıcana da bişi' diyim mi be hacı;
"zaman sadece armutları olgunlaştırır!"
öptm bys.
not: 1.nesil olup da bu sözlerime alınan olmasın, alan içi.. öhm. alır bu sözleri zaten!
