Anti depresan dolu bir mide. Promil, yasal sınırı güneş batmadan önce zaten çoktan aşmış. Eller titremekte. Araba ayrı heyecanlı, sen ayrı heyecanlı. Konumuz çok önemli;
"birinci kat sevdaları"
Demir parmaklar arasında tutuşulan eller sanki cezaevi gibi. Parmak uçları olmayan siyah eldivenim ince parmaklarını ısıtmaya çalışırken isyan ediyor. Dili olsa haykıracak ve hepimiz ibret alcağız. Başaramıyor.
Mavi, kırmızı renkleriyle memleketimin polisi bölüyor birinci kat sevdamı, el ele tutuşmamı. Babası çıkar diye çekinen bir genç kız. güzel. evet çok güzel. lakin yalancı.
mavi ve kırmızı yanan ışıklı araba, gel al beni. bu bir birinci kat sevdası...
aşağı yukarı yirmi yıl katlandım bu sevdaya, bizzat; isteyerek. pencereden tükürsem ve o sırada kaldırımdan biri geçse yüzüne gelirdi; bilen bilir. ama dile de kolay gelir, yazıyla ya da rakamla yirmi. akılda kalan, yuvarlak bir rakam; günlere ya da aylara böldüğümüzde elde ettiğimiz sonuca nazaran. neden yılda takılı kaldım ben de bilmiyorum ama korktum, çok korktum; deniz görmemiş, uçağa binmemiş insan gibi o yirmi yılı terk etmekten. ve sonra da alıştım her yeni şeye alıştığım gibi; sessiz, emekli mahallesine...
