çekirdek çitleyenlerde şöyle bir takıntı var: bunlar çekirdeklerin içlerini biriktirip toplu halde yiyorlar. harbiden de bir çekirdek çitleyici olarak bunun çekirdeklerin tadını daha iyi almada etkili olduğunu söyleyebilirim.
ancak çekirdek biriktirme deyip geçeyelim bu sabır ve özveri ister. emek ister... içi çıkarılmış çekirdeklere takılan gözün ilgisini anında dağıtabilme kabiliyeti ister. özetle zordur, her baba yiğidir harcı değildir. bir bakarsın henüz sekiz-on tane olmuş çekirdek içini yiyivermişsin...
hazir citlenmisi kesinlikle turk halkina uygun olmayacaktir. cunki cekirdek citlerken cikarilan "cataaaaa" sesi bir cesit stresten arinma ayini gibidir. ornegin maca gittiniz (kayserispor maci olmasi buyuk ihtimal)* macta bir aksiyon yok, orta sahada al gulum ver gulum. abanirsiniz cekirdege cata cutaaa sesleri yukselir tribunlerden. hic dusundunuzmu neden kufurlu tezahurat fazla degildir orda. cunki agizlar mesguldur. cekirdek gibi bir hastalik vardir. o bitecektir. cataaaa sesi hakemin cinsiyetinden, bayragindan, dudugunden daha muhimdir. *cekirdegin icinin tane tane degil cok sayida yenmesi gercek anlamda tadina varmaktir. insan uc bes tane biriktirir fakat beyin mesaj gondermeye devam eder. " ye ye ye" dayanamz insan, nasilsa yine biriktiririm der yumulur.
nasilsa yine biriktirim.neyse bi dahakine biriktiririm.
çekirdek çitlemek ve çitlerken yemeden biriktirmek bir sabır ve emek işidir..zordur çok zor hem de.ama o biriken çekirdeklerin hepsini birden ağıza atıp da yemenin keyfi de değişilmez hiçbir yemişi yemeye..dudaklarındaki tuzun verdiğe acıya da değer o zaman.ve bunu ancak çekirdek içlerini biriktirenler anlar...
