insan hayatının önemini kavramış her insanın, tanısa da tanımasa da, kişiliğini bilse de bilmese de, hayatta duyduğu saygıdan yazdığı iki satır kelimeyi samimiyetsiz bulan samimiyetsizlerin söylediği sözdür. özellikle bu ülke de bir insana kıymet sağlığında değilde öldüğün de verildiğini düşünürsek pekte yadırganmamalı.
hayatını yitirmiş bir kişinin nick altına taziyesini ileten kişiye bu nasıl prim yaptırır diye düşündüren hede
Sözlükte hayatını kaybeden kişi üzerinden prim yapan onun nick altına yazanlar değil nick altına yazanları prim yapmakla suçlayıp dikkat çekmeye çalışan aklı evvellerdir.
nick altım da ki 3 yoruma baktığım da "ulan bende ölünce dolar mı acaba" dediğim durum.
tabi insan hayatını yitirdiğin de geride kalanların başına kaynar sular dökülür ve geçici bir şok yaşanır ve o psikoloji bozukluğu ile beraber kişinin onu görmeyeceğini bile bile, o kişiye yorum yapılır ki yadırganmamalıdır.çünkü savunmasızdır, gitmiştir, yoktur artık.
ve insanımızın yüreğinin ne kadar yufka olduğu da burada orta çıkar.
fakat yurdum genelin de değerler hep sonradan anlaşılmıştır yok olduktan sonra.
(bkz: hep sonradan gelir aklım başıma)
yolda bir cenaze görünce rahmet okumayanların, hasbelkader sahipsiz bir mezara denk gelince dua etmekten kaçınanların anlamayacağı durumdur.
bırakın millet taziyesini yazsın. bu konuda bile tespit sıçıyorsunuzya pes arkadaş.
çünkü biz insanız birini hiç tanımasakta neye benzediğini bilmesekte düşünceleri bize tamamen ters olsa da bu dünyanın tatlı acı anılarını bırakıp artık bi sonraki güne uynamayacağını bilmek içinde insani duygular taşıyan herkesi üzer üzmelide.
yılmaz güneyin de dediği gibi;ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak. Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım sevgili.
evet tanımadığın birinin acısına da ölümüne de üzülmeyi öğrendik çare bulamasakta tepkisiz kalmadık.
saçma düşüncelerle açılmış başlıktır. ölüm ya bu ölüm! tanı tanıma acı veriyor insana. insan sevse de sevmese de, tanısa da tanımasa da içi cız ediyor. insanlıktır bu. ha bundan prim yapanlar varsa da günün birinde onlar da tadacak bunu, bu düşüncede bulunanları allah ıslah etsin...
ölen kişinin yakınlarının hesabından girerek bunları okuyup teselli bulabildikleri düşünüldüğünde pek de yadırganmayacak durum.. Ha ama diğer yazarların bundan prim yaptıkları farklı bir konu tabi olabilir...
samimiyetsiz sözlük yazarlarının yaptığı iştir. hayattayken kimsenin aklına gelmiyor kişiye hikaye yazmak, hemencecik badem gözlü, sırma saçlı olmaktadır. en son adayımızda borcu dur. onun adından sözlük yazarları prim yapmaya devam etmektedirler.