eğer böyle hissedip kimsecikler tarafından takip edilmiyorsanız tebrikler paranoyaksınız. bir dönem başıma geldi. aslında arkada kimse olmadığını biliyorsunuz ama sanki insan varmışçasına kendinizi şartlandırıyorsunuz bir nevi. öyle ki garipten nefes alış veriş sesleri bile duyuyorsunuz bazen. koşarak uzaklaşmak istiyorsunuz ama yapamıyorsunuz, içinizdeki "deli değilim ki ben" dürtüsü buna engel oluyor. velhassıl insanı kanser eden his.
genellikle ölümle sonuçlanan düşünce.
filmlerde olur ya arkanda biri vardır dönersin arkana yoktur.
devam edersin bir bakarsın önüne çıkar.
işte şimdi sıçtınız.
genel olarak paranoya başlangıcıdır.
perils of paranoia.
