ben artık, kendimle yapamıyorum.
iki el var yakama yapışmış; iki elle de ben yapışmışım kendim dediğim zavallının yakasına.
itişe kakışa, yaşayıp gidiyoruz, anlamsızca.
ben, kendime düşman, kendim bana.
yok mu, içimde başka bir ben.
beni benden kurataracak.
ikimizi de, lanet olasıca bir karanlıkta, birbirimize hasret bırakacak.
ben bu kadar derin ve bu kadar boş olmak zorunda mıyım?
neden, hiçbir yanım aydınlık değil?
neden dokunduğum, yüzler kararıveriyor?
neden, bende bir ben daha bulamıyorum?
bir şans daha istiyorum ne olur.
ne olur biri beni benden kurtarsın.
Üzgünüm ama kimseden size fayda gelmeyecek. Kendi kendinizden kaçamazsınız. Sevmeseniz de, nefret de etseniz ruh bedenden ayrılmadığı müddetçe yapacak bir şey yok katlanacaksınız.
