birgun olursem uzulme anne

entry6 galeri0
    1.
  1. sözlükteki depresif havaya katkı yapmak.
    2 ...
  2. 2.
  3. 3.
  4. saçma sözdür. sen de bir gün öleceksin ve annen de çok üzülecek. buraya kadar tamam da onu şimdiden düşünmenin ne anlamı var dimi canım kardeşim?
    0 ...
  5. 4.
  6. vıcık vıcık ajitasyon içeren sözdür. aynı zamanda da gereksizdir böyle bir cümle kurmak.
    1 ...
  7. 5.
  8. - bir gün ölürsem üzülme anne!
    + sen ölecen ve ben üzülmeyeceğim yani?
    - evet anne...
    + sıçtırtma bacağına manyak.
    - efendim anne?
    sözün özü: böyle bir talep manyaklıktır. çünkü öyle bir anne yoktur.
    0 ...
  9. 6.
  10. --spoiler--
    annemin elini öper gibi öptüm seni dudaklarından.
    annemin cenazesinde kılmadığım namaz kadar masum
    annemin mezarta$ındaki imla hataları kadar sarho$
    annemin vasiyetindeki
    'oğlumu benim yanıma gömmeyin sakın' maddesi kadar sevecendin.

    bazı eski romanlar
    'yıl bin dokuz yüz bilmem kaç' diye ba$lardı,
    ben çocukluğuma, çocukluğumun çocuk romanına
    senin oyuncaklarının ellerini kırarak ba$ladım.
    ben her sonbahara hep yaz'ı kırarak ba$ladım.
    yazları kırarak sonbaharlara başlamak..
    bunlar benim sevi$irken kaybettiğim sava$lardı!

    'firari bir aşka saklanacak kalp bulmak
    anneme talip olan yalnızlığın sorumluluğundaydı'.
    belki o kadının ölüm nedeniyle ısınan gözlerin
    uzak $ehirleri hatırlatan soğukluğunda
    bir kalp bulmak
    bir kalbe çevrilemeyecek bir teklif sunmak
    okyanusları birle$tiren hayali aradenizlerin sonundaydı!
    ah, nasıl unuturum
    ah ben nasıl unuturum ki
    annem lohusayken karnına bir gül koymu$tu!
    gül bu
    durur mu hiç yerinde
    annemin karnına yepyeni bir rahim oymu$tu!
    benim çıktığım rahim, cehennem
    gülün oyduğu rahim, cennet!
    bütün bu mağaraların demir zemberek kapılarında
    babamın spermlerinin yazdığı metinler
    kutsal ihanet metinleri, kutsal cehalet yeminleri
    ölü karde$lerim
    doğmamı$ kardeşlerim
    doğmamı$ melek karde$lerim, peygamber karde$lerim, cin karde$lerim
    hepsi
    ama hepsi, karanlığın serseriliğinde pervasızca donmu$tu!
    annemin öldüğü gece kazıdım kafamı!
    kazıdım kafamı kafatasıma kadar!
    siyah bir ti$ört giydim, siyah bir pantolon
    siyah çoraplar ve siyah botlar
    simsiyah bir palto giydim! simsiyah bir gece giydim yüzüme!
    sana geldim yas tutar gibi
    sana geldim yağmur altında, bütün atları yaralı bir posta arabası gibi
    annemin elini öper gibi öptüm seni dudaklarından
    'beni annemin yanına gömme sakın' dedim sana
    'beni hiç gömme, ben hep burada kalayım'
    'bu evde çürüyeyim senin ıhlamur kokan yatağında'
    'bu evde dökülsün etlerim
    yaz'ı kırarak sonbahara ba$layan bir ağacın döktüğü yapraklar misali'
    annemin elini öper gibi öptüm yine seni dudaklarından
    sonra alnıma götürdüm dudaklarını ince ince, kibarca
    'affet beni anne' dedim
    'affet, tüm bunlar bir ölünün hayatta kalma heyecanından!'
    --spoiler--

    anneler oğullarını affetmez!
    küçük iskender
    2 ...
© 2025 uludağ sözlük