günlük hayatinda siradan bir ögrenci idi. gidiyor, derslerine giriyordu. fakat aksamlari o bir yazardi, hem de ne yazar. her siteye girer, her yeri kirar dökerdi, kimse de yakalayamazdi onu. herkes pesindeydi, fakat kimse efsanevi thleo yu yakalayamiyordu. o ise bunca hengame içinde, efsanevi birinden bir link aldi : birebirix.
sonra bir mesaj, benimle nation internet cafe'de bulusalim **, trinityao. heyecanla bulusma yerine gitti. orada efsanevi zorteusla tanisti. zorteus ona bir kablolu, bir de kablosuz mouse uzatti ve sana gerçegi öneriyorum dedi. lamer irkini sen kurtaracaksin. kablosuz fareyi tiklayan kahramanimiz bir anda kendini bir hücrede buldu. saçma sapan seyler kusmaya basladi. sonra ne oldugunu anlamadan sistemden atildi.
onu, düstügü yerde zorteus ve trinityao bekliyordu. sisteme yasadisi giris çikisi saglayan angutkagan, the shit on worlds ve diger lamer klonlari da oradaydilar.
aslinda gerçek, hiç de zorteusun anlattigi gibi degildi, insanlar çok mutluydular, bir huzur ve sükun hakimdi ortama. sistem insanlarin enerjilerini emmek yerine onlara enerji veriyordu. thleo'nun mantigi bu durumu kabul etmedi ve sistemle umutsuz bir mücadeleye giristi. *
her denemesinde yakalandi ve ajanlar tarafindan, "bak adam ol cigerimizi ye" seklinde uyarildi. dinlemedi, dinleyemedi; boyun egemezdi, adam olamazdi. bunun dogal sonucu olarak fisi çekildi ve the isle of angels'da sonsuz bir istirahate isinlandi.
