final dönemi yaklaşmış, aileden uzaktan gecirelen 4 ay sonra içinde bulunan durum. 1 yıl önce lisedeydi insan az olan kalabalıkta bir yeri vardı kişinin. şimdi üniversitede, sahilde bir kum tanesi misali, ölse üzülecek insanın olmaması durumu bulunduğu coğrafyada.
Mesela şuan. Bir ihtimal ilerde her şey güzel olsa bile bu kadar kötü yaşanmışlıktan sonra en fazla ne kadar iyi olabilir diye düşünüyorum.
(bkz: Buruk mutluluklar)
Vize sonuçları bir bir açıklanırken geçer notu olmayan benim gibilerde olur bu. O kadarda çalıştıydım amk. Finallerde geldi çattı ne bok yiyeceğiz acaba. Bu okul 5. Senede bitecek mi lan. Diye insana şüphe ve korku yaşatır.
Bende hiç eksik olmayan mübarek. içimi zindana çeviriyor. Birden gelmesi kötü tabi. Biraz tedbir alabilsek mum ışığı da olsa yakarız. Ama yok. Aniden geliyor içimizi zifiri karanlık edip gidiyor.
Hastayım. Bu sabah işe gitmek zorunda olunca içimden ağlamak gelmişti. Zar zor gittim az çok toparladım. Şuan aynı sabahki gibiyim tekrar. Yarın sabah napicam ben ya. Çok zor olacak al sana karamsarlık.
Cok kötü hissettirir. Millet litecoine yatırıp üçe katladı neredeyse ben naptım cumartesi çektim onu. Ne icin? Bot denemesi yapacam diye. işte o an bir karamsarlık çöktü üstüme. Dedim ki bu ne uğursuzluktur arkadaş.
anlamsızca odaklanır gözleriniz bir noktaya. kulağınızda öten keman sesi de iyice uyuşturur beyninizi göz kapaklarınıza yük biner. ve uyku ile bulursunuz çareyi.
