nick ini okuduğumda nedense birden bire bir tatlı huzur almaya geldik kalamııııışşştaaaaaaaannnnnn ah kalammmııııışşşştaannnn, şarkısını aklıma getiren yazar. *
emre aydın'ın kağıt evler şarkısını her dinlediğinde artık farklı şeyler düşünecek olan yazardır. buna vesile olan ben; iyi mi yaptım kötü mü bilememekte ve aklıma geldikçe tırnaklarımı yemekteyim.. okuduğum kadarı ile iyi de bir müziksever. motorlari maviliklere sürmesini, güzel günler görmesini dilerim.
umuda olta atmış illa ki yakalayacak yazarıdır. severim kendisini.
unutma yanlış saat bile günde iki kere doğruyu gösterir. umudunu hiç kaybetme. yaşadığın müddetçe ümit hep vardır bunu unutma. birinde kaçırsan bile diğerinde yakalarsın hayatı bir yerinden. yeter ki çürümemiş olsun içinde bir yer.
gözyaşı mı yoksa yağmur damlası mı daha karar veremedim.
iki bin iki yüz küsür mü ne entari var, evet evet okuyun tüm hayatını da anlatmış gizlemiş.
bazılarının hayatına göre çok daha fazla çekmiş, bazılarının hayatına göre ise daha hiçbir şey görmemiş.
kendince dum spiro spero(yanlış yazdıysam da düzeltmem ha ona göre) demiş ve hayata da devam etmiş.
insanların yaptığı haksızlıklardan, insanın hayatına ceee diyip giren ve hemen kaybolan insanlardan çok çekmiş.
her şeye rağmen umut etmeye(arkadaşlıklarda derslerde sevgili konusunda kısacası yaşam ile ilgili olan her şeyde) devam eden ve umudunun hiç bitmesini istemediğim yazar.
bu arada bir sürü de arkadaşı olmuş neyse bir şey demicim.
rahatsızlığım boyunca desteğini eksiltmemiş dost. sağolsun. kendisine tiyatro sözüm var. hele ben bir iyi olayım. ali poyrazoğlu'na götürcem onu ben. her ne kadar midye sevmese de alıştıra alıştıra sevdirmeye çalışacağım. gel asırlardan uzanda tut ellerimi sımsıcak yoksa bendeki çocukta böyle çaresiz kalacak lalalalal... *
