sözlük yazarlarının bir önceki yazının kaldığı yerden, içlerinden geldiği gibi devam edebilecekleri başlık.
neresinde kaybettimki bu karanlık gecenin devasa şehrinde umutlarımı. kaçarken hangi sokağında düşürdüm, koşarken hangi kaldırıma savruldu hecelerim. beynimin içinde çikan o karmaşayla anlamsız kaldığım o an mıydı kaybedişim. denize bırakacağım şişeyi duvarlarına vura vura geçip gittiğim sokaktaki hangi eskicinin kapısına düştü mektubum. çiglik çigliga koşturan insanların arasında yorumsuz bir gülümsemeyle susacak kadar yorulmuşmuyum... şimdi... şu an... otuzdördüncü defa anlamalımıydım ki tüm cümlelerimi bir sokak çocuguna, (meğer) o canlı bedenler üstünde ölürken anlatmışım... bu üç nokta koymaların, kelime bulamadığım hüzünlerimi anlattığını sanıyormuyum zannediyorsun ve de... hiç bir masal bitmedi iyinin kaybettiği, sorun şu ki; masalın kötüsü çoktan gitti... hiç bir masala kahraman olamayacak kadar yorgunum şimdi.
tüm bunları hiç okumadın aslında,
hadi kaldığım yerden sen başla... *
