ibrahim sadri ağabeyimizin, acizane 'artık gerçekten de olmuş' dedirten şiiri;
efendimize ithafen yazılmış, tüylerimizi diken diken eden, içimizde usul usul bir yerlere dokunan, alabildiğine nedamet kopkoyu bir özlem...
bırakıp gittiğin kadarız
bir dönüşle dönüyoruz
hiç yağmur yağmıyor kum taneleri uçuşuyor üstümüze
bir dönüşle dönüyoruz
yorgunuz
tenimiz esmer
içimizde mağrur bir hüzün
yaralarımız var
eczasi olmayan vurgunlar
en cok kadınlarımıza yakışan ağlamakla
en çok erkeklerimize dokunan caresizlikle
yaklaşıyoruz hayatın ikindisine
biraz daha yaklaşıyoruz
bir el uzatımında
akşamın alacasıyla
bu, senin gidişinin hemen ertesinde
dudaklarımızın kuruduğu
suların cekildiği
kızıldenizin diclenin
önümüzde musa elimizde asa ile yarıp geçtigimiz nilin
ve eteklerimizi savura savura tükettiğimiz birlikteliğimizin ardından
kayıp giden yıldızların şarkısı gibiyiz
bir dönüşle dönüyoruz
ne güzel oluyordu
sağımıza dönüp seni görünce
ne güzel oluyordu düştüğünde önümüze
adı safranlara sarılı bir aşk gibi maceramız
adı kıskanç kervanların zümrüt yüklerinde yazılı
adı leyla
bir vaveyla kadar dokunsanız ağlamaklıyız
bir dönüşle dönüyoruz
belki baksak arakamıza ordasındır
bu efsunu kaybetmek istemiyoruz
hiç bir şeyini istemiyoruz aslında dünyanın
incisini yakutunu ipek yumuşaklığını yastıkların
bebeğin yüzümüze dokunuşunu istemiyoruz
işlerimizin limanlığını
ocağımızın sıcaklığını bile istemiyoruz
bir dönüşle dönüyoruz
seni unutmamak icin şaşkın
inanmamak için ölümüne inanıyoruz
gittin mi aramızdan
elini çektin mi üzerimizden
bizi yetim şehrini öksüz bıraktın mı
ne yapalım işte ağlamamayı beceremiyoruz
isırdıkça kanıyan dudaklarımızdan dökülen boş sözlerle
birbirimize soruyoruz
hava nasıl saat kaç
yine çayırların yeşlliğinde otlayan kuzuların arasındayız
yine cayırların üstünde matem işliyoruz
inceldiği yerden kopan dünya
bir araftan yol bularak başımıza düşüyor
gök kubbe patlıyor tepemizde
hissediyor anlıyor ama anlatamıyoruz
bir dönüşle dönüyoruz
bırakıp gittiğin kadarız
hiç yağmur yagmıyor
yorgunuz
tenimiz esmer
içimizde mağrur bir hüzün
en çok kadınlarımiza yakışan ağlamakla
en çok erkeklerimize dokunan çaresizlikle
yaklaşıyoruz hayatın ikindisine
ne yapalım
hiç yağmur yağmıyor
sensiz yürüyünce
bir dönüşle dönüyoruz
kıyamet bize
kıyam et bize
sen yinede merhamet et bize
merhamet et bize
merhamet bize...
